Een eerste blog op mijn gloednieuwe website. Een website waar ontelbare uren, veel gesprekken, behoorlijk wat slapeloze nachten en bloed,zweet,tranen in zijn gaan zitten. Hoe trots ik hierop ben is niet in woorden uit te drukken.
Ik ben sinds eind 2015 officieel ondernemer. Een ambitie die al jaren in me zat, maar vanwege tevredenheid met loopbaan en de komst van 2 kinderen in zeer korte tijd was die ambitie op de achtergrond geraakt. Daarbij was het een vage droom, want ik had geen idee met wat of waarmee of waarin ik ondernemer zou willen of kunnen worden.
Van comfortabel dekbed naar dakloos
Drie jaar geleden werkte ik met veel plezier bij de Rabobank. Alles liep crescendo, ik hield me met leuke en zinvolle projecten bezig, kreeg mogelijkheden en kansen en had altijd zeer goede beoordelingen. Geen vuiltje aan de lucht zou je denken. En dat was ook zo. De bank voelde als een warm comfortabel dekbed waar ik lekker in gerold lag.
Totdat de bank een fusie met een naastgelegen Rabobank aankondigde. Een fusie, dat lijkt me interessant en leerzaam om vanuit de keuken mee te maken dacht ik in eerste instantie! Niets bleek minder waar, alleen liep de manier waarop heel anders dan ik me voorstelde….
Al in de voorbereidingsfase van de fusie bleek er voor mij namelijk geen plaats meer te zijn in de fusiebank. In eerste instantie dacht ik nog dat dat allemaal wel mee zou vallen, maar voor ik het wist kreeg ik de officiële mededeling van mijn leidinggevenden,inclusief formele brief erbij. Het zou snel afgelopen zijn; de bank ging verder zonder mij.
Dat was even slikken. Behoorlijk slikken. En hoewel ik me natuurlijk optimistisch voordeed naar collega’s en anderen (“nee joh, het is goed. Ik heb zo weer een andere baan, ik wilde toch wat anders gaan doen”), werd ik gedwongen serieus na te denken wat aan te moeten met deze situatie.
Nu aan zet
Geholpen door de bank kwam ik in een ‘lotgenoten-training’ terecht. Aanvankelijk nog sceptisch, maar na de eerste ochtend enthousiast. Om een lang verhaal kort te maken; deze training van enkele maanden bood mij alles wat ik nodig had om te komen tot concreet inzicht in mijn talenten en ambities.
En zo zette ik tijdens de maanden dat de training liep de eerste woorden van mijn business plan op papier. Geholpen door vele anderen kreeg het langzaam aan vorm.
De training sloot ik af met deze (zelfgemaakte!) video. Ik was trots als een pauw, en -niet onbelangrijk- ik had het vertrouwen in mezelf helemaal teruggevonden.
Aan het stuur en vol gas!
Drie jaar later en heel wat uren verder staat er een stevig fundament van mijn eigen kleine onderneming. Mede mogelijk gemaakt door de Rabobank, die enkele weken na afloop van de training toch een mooie functie voor me bleek te hebben. Ik heb hem aangepakt, er volle energie ingestoken, maar ben wel blijven bouwen aan mijn ondernemersplan.
En dat is maar goed ook. In december 2015 deelde Rabo topman Wiebe Draijer mede dat hij 12.000 medewerkers zou gaan ontslaan en in 2016 zal dat voor mijn functie ook het einde betekenen. Maar deze keer met een grote glimlach en vol zelfverzekerheid. Want mijn plan B is inmiddels plan A. Vol energie ga ik me in het ondernemersavontuur storten. Tot in de puntjes voorbereid op mijn toekomst en het twee handen aan het stuur van mijn loopbaan.